هیچ جایی به خودی خود بد نیست، خوب هم نیست. ما آدم‌هاییم که با اعمال خوبمان جایی را بدنام می‌کنیم و جایی را خوشنام. یا اجتماعی را خوب می‌کنیم یا بد. صمد بهرنگی این جمله را در کتاب مجموعه نامه‌های صمد بهرنگی خواندم. با خواندن این جمله مثال‌های مختلفی به خاطرم آمد. از جاهایی که برچسب خوب یا بد خورده‌اند. از رفتارهای متفاوت آدم‌ها، از نقشی که سیاست گذاری در شکل دادن به رفتارها دارد. با توجه به این که…
در کتاب خیره به خورشید، اروین یالوم چند راهکار برای غلبه بر ترس از مرگ پیشنهاد می‌کند. یکی از آن راه‌ها فکر کردن به موج‌هایی است که ایجاد کرده‌ایم. طبق گفته یالوم، بسیاری از افراد از نابود شدن و به فراموشی سپرده شدن پس از مرگ می‌هراسند. این افراد تمایل دارند بدانند که بعد از مرگ هم اثری از آنان به جا می‌ماند. یالوم پیشنهاد می‌کند برای کنار آمدن با این موضوع به موج‌هایی که ایجاد کرده‌ایم، توجه کنیم. یالوم…
در کتاب تئوری انتخاب، ویلیام گلسر اشاره کرده بود که افسردگی کردن گاهی می‌تواند مفید باشد. طبق گفته ویلیام گلسر، بسیاری از افراد وقتی خشم را تجربه می‌کنند به جای ابراز خشم، انرژی ناشی از آن را به شکل افسردگی نمایش می‌دهند که اثرات بد کمتری دارد. تصور کنید هرگاه کسی خشمگین می‌شد، بر اساس خشمش دست به اقدامی می‌زد. برای مثال دست به اسلحه می‌برد یا به اسید پاشی روی می‌آورد. چه دنیای وحشتناکی می‌شد. هرچند همین الان هم…
این روزها به مدد وابستگی شدید بسیاری از ما به گوشی‌های همراه، اعتیاد همسایه شبکه‌های اجتماعی شده. این همسایگی باعث شده اعتیاد دیگر قبح گذشته را نداشته باشد. انگار در خانه‌اش کنار تریاک و حشیش و مواد مخدر دیگر، اینستاگرام و تلگرام را هم مهمان کرده. دیگر مثل قدیم همه چپ چپ به اعتیاد نگاه نمی‌کنیم. انگار راحت‌تر پذیرای وجودش در جمع‌ها هستیم. یکی از سرگرمی‌های من گشت و گذار بین ویدئوها و پست‌های مختلف با موضوع خودت بساز یا…
کارهای کوچکی هستند که با انجام دادنشان می‌توانیم تاثیری ماندگار بگذاریم. البته بهتر است گفته شود می‌توانیم تاثیر ماندگاری نگذاریم. از جمله این کارها، کاهش تولید زباله است. این روزها بیشتر از همیشه نیاز داریم که از حس بی اثر بودن فاصل بگیریم. نیاز داریم تا این باور را در خود تقویت کنیم که کارهای ما تاثیری دارند. لازم است به خود یادآوری کنیم که می‌توانیم تغییری ایجاد کنیم. از وقتی که تلاش می‌کنم زباله کمتری تولید کنم و در…
گاه به گاه در جمع‌های مختلفی شرکت می‌کنم که برای شروع، هر فرد به معرفی خودش می‌پردازد. معمولا برای معرفی خود به افراد غریبه، حرف زیادی ندارم. آن چیزهایی که راجع به خودم می‌دانم به نظرم بدیهی هستند و گفتنشان ضرورتی ندارد. چیزهایی که راجع به خودم نمی‌دانم هم که نمی‌دانم. همیشه بعد از این که نام خودم را می‌گفتم، برای ادامه معارفه چالش‌های متعددی در ذهنم داشتم. کدام موردها را بگویم؟ کدام‌ها را قلم بگیرم؟ من در زندگی‌ام تا…
مرگ بین ما قدم می‌زند. بدون آنکه متوجه حضورش در لحظه‌هایمان باشیم می آید. یکی از ما را انتخاب می‌کند و با خود می‌برد. پشت سرش هم اندوه و حسرت باقی می‌گذارد. حسرت کارهای نکرده، حرف‌های گفته نشده، فرصت‌های از دست رفته… از مرگ گریزی نیست. ترجیح می‌دهیم خیلی به آن فکر نکنیم. حرفی از فانی بودن لحظات زیستنمان روی کره خاکی نزنیم و برای ابد برنامه ریزی کنیم. اگر بخت یاری کند و به سال‌های پیری برسیم، بدنمان به…
اخیرا در حال مطالعه کتابی هستم از جولیا کامرون به نام حق نوشتن، عنوان انگلیسی کتاب هست : The RIGHT to WRITE در کتاب حق نوشتن، جولیا کامرون موانع نوشتن را توضیح داده و بعد از هر مانع راه حلی برای گذر از مشکلی که در راه نوشتن با آن روبرو می‌شویم، ارائه داده است. در میانه‌های کتاب، از تنهایی به عنوان یکی از موانع نویسندگی یاد می‌شود. انگار نویسنده‌ها به تنها و منزوی بودن مشهور هستند. همین شهرت باعث…
در زندگی چیزهایی هست که آزارمان می‌دهد ولی به دلایل مختلفی از آن صحبت نمی‌کنیم. ممکن است فکر کنیم موضوع آزار دهنده، آن طرف خط قرمزهای دیگران باشد و گفتگو راجع به آن باعث شود تنش‌ها و اختلافاتی بوجود آیند که ارزشش را نداشته باشد. ولی حرف نزدن از چنین سوژه‌هایی باعث محو شدن آن‌ها از عرصه زندگی نمی‌شود فقط باعث می‌شود گفتگوهای راجع به آن به صورت تک نفره و در پس ذهنمان انجام شود. اخیرا با پادکستی آشنا…
آخرین دیدگاه‌ها