پادکست کُرُن، سمعکی برای بهتر شنیدن موسیقی
اگر مثل من، تخصصی در زمینه موسیقی نداشته باشید، به احتمال زیاد موسیقی را در حد یک فعالیت لذت بخش می‌شناسید. آهنگ‌ها در دسته‌بندی‌های ساده، خوب، بد یا متوسط قرار می‌گیرند. برخی آثار را بارها و بارها گوش می‌دهید و تکرار آن ملال آور نمی‌شود. گروه دیگر آثاری هستند که همان بار اول نیز ترجیح می‌دهید تا پایان آهنگ صبر نکنید و سریع آن را قطع کنید.
پادکست کرن راجع به موسیقی حرف می‌زند. قطعه‌هایی را که شنیده‌ایم و به گوشمان آشنا است، انتخاب می‌کند و از زاویه‌های مختلف به آن نگاه می‌کند. از این می‌گوید که چه چیزی یک اثر را شنیدنی می‌کند. از گوشه‌های موسیقی، ژانرها و سبک خاص هر هنرمند صحبت می‌کند.
بردیا دوستی در پادکست کرن با زبانی ساده از موسیقی صحبت می‌کند. صحبت‌هایش به آسانی برای مخاطبی که موسیقی را در حد گوش دادن به آهنگ‌های مختلف می‌شناسد، قابل فهم است. اگر بخواهد راجع به چیزی صحبت کند که مخاطب با آن ناآشناست، به شیوه یک معلم صبور، به سادگی آن را توضیح می‌دهد. این پادکست در واقع روایت‌هایی سهل ممتنع از موسیقی ایرانی بیان می‌کند.
در یکی از قسمت‌های پادکست، بردیا دوستی بیان کرد که به دلایل مختلفی ترجیح می‌دهد زیاد سراغ موسیقی پاپ نرود. در کارهای بعدی هم پایبندی به این حرفش را می‌بینیم. با این کار بردیا دوستی فرصت این را برای ما فراهم می‌کند که با سبک‌های مختلف موسیقی آشنا شویم و شناخت بهتری از آن پیدا کنیم.
بعد از گوش دادن به هر قسمت از پادکست کُرُن، قطعه‌های معرفی شده انگار با گوش دیگری شنیده می‌شوند. بردیا دوستی کمک می‌کند تا بی‌تفاوت از کنار جزئیات و داستان‌های پشت آهنگ‌ها رد نشویم. ظرافت‌های یک قطعه موسیقی را بهتر درک کنیم و در نهایت لذت بیشتری از گوش دادن به موسیقی ببریم. گاهی جزییاتی که به آن اشاره می‌کند محدود به موسیقی و شعر نیست، بلکه راجع به زندگی هنرمند، و جلد کاور آلبوم هم صحبت می‌شود.
نکته مثبت دیگری که در حین شنیدن این پادکست مدام توجه من را جلب می‌کند، پایبندی به منبع است. بردیا دوستی هرگاه از مصاحبه یا گزارشی صحبت می‌کند، منبع آن را بیان می‌کند. در پایان هر قسمت از طراح کاور، که تا به حال خواهرش ترانه دوستی بوده، تشکر می‌کند. حتی جایی به این اشاره کرد که معمولا سعی می‌کند نام عکاس کاور هر قسمت را نیز پیدا کند و به ندرت موفق به این کار می‌شود. این کار به من حسی خوشایند از احترام همزمان به مخاطب و صاحب اثر را منتقل می‌کند.
همانطور که گفتم بیشتر قسمت‌های این پادکست به موسیقی‌هایی غیر از پاپ اختصاص دارد. از میان هجده قسمتی که تا کنون از این پادکست منتشر شده، دو قسمت راجع به موسیقی پاپ است. در قسمت پنجم راجع به فضای موسیقی شهرام شب‌پره صحبت می‌شود و قسمت هجدهم راجع به آهنگ «یه دختر دارم» از حسن شماعی زاده. صحبت‌های بردیا دوستی در این دو قسمت، باعث شد بخشی از بار گناه ناشی از علاقه به آهنگ‌های این دو هنرمند در من کم شود. بردیا دوستی با انتشار این دو قسمت به من کمک کرد تا ذائقه‌ی جغور بغوری‌ام* را بپذیرم و پنهانش نکنم.
پادکست کرن را روی بسترهای مختلفی می‌توان پیدا کرد، برخی از آن‌ها را در ادامه آورده‌ام.
*عبارت ذائقه جغور بغوری را از محمد صالح علاء وام گرفته‌ام که در عنوان یکی از روایت‌های کتاب «اجازه می‌فرمایید گاهی خواب شما را ببینم» به آن اشاره کرده است.
