پیاده‌روی در خانه
دورکاری بستر مناسبی برای بی‌تحرکی است. می‌توان به راحتی جابجایی را بین سه نقطه‌ی تخت، مبل و میز کار محدود کرد. حدود یک سال پیش برای اینکه کمی بیشتر تکان بخورم در کلاس آنلاین یوگا ثبت‌نام کردم. ولی از یکی دو ماه پیش کلاس برگزار نشد و باز برگشتم به همان وضعیت جابجایی بین این سه نقطه.
تصمیم گرفتم برای حل این مساله به پیاده روی در خانه روی بیاورم. برای اینکه ببینم چقدر راه رفتم و تشویق شوم، موبایلم را هم همراه خودم می‌برم به گردش در خانه و شروع می‌کنم به راه رفتن. دور میز ناهار خوری می‌گردم و از آنجا روانه میز کوچک پذیرایی می‌شوم. از میان میزهای عسلی رد می‌شوم و روی لبه‌های قالی راه می‌روم. گاهی هم به آشپزخانه سر می‌زنم ولی کمتر از بقیه ی جاها، آشپزخانه سرد است و ترجیح می‌دهم کمتر آنجا باشم.
برای اینکه بیشتر خوش بگذرد گاهی گربه را هم درگیر می‌کنم اسباب بازی‌هایش را از این گوشه به آن گوشه‌ی خانه پرت می‌کنم. گربه هم کلی کیف می‌کند و چند باری آنها را شکار می‌کند. آخر سر هم خسته می‌شود و برای خودش یک گوشه دراز می‌کشد.
در ذهنم برنامه‌های دیگری برای این داشتم که تکان بخورم. مثلا اینکه هر هفته بروم کوه یا هر روز صبح قبل از شروع کار اطراف خانه قدم بزنم. ولی بهانه‌ها برای انجام ندادن این کارها زیادند و فعلا همین قدم زدن در خانه گزینه‌ی آسان‌تری است که احتمال انجام دادنش بیشتر است. در چند روز گذشته نمودار تعداد قدم‌هایم در روز شیب مثبتی داشته و خوشحالم.
